2019 Dag 19 24 mei 25 km. Totaal 419 km.

We gingen om 8.30 op weg. Weer was bewolkt maar droog. Eerst nog even door de bebouwing van Ribadesella, door een straat met grote villa's met uitzicht op zee. MaaR verder was het een beetje meer van hetzelfde als de laatste dagen. Een beetje bos, dan weer een mooi dalletje, dan ineens aan het strand. Etc.. Dit keer wel een heel eind letterlijk op een kustpad met aan het einde allemaal spelende kinderen op het strand. Een schoolreisje in Spanje is hier dis een dagje strand. Langzamerhand komen we het fruitgebied van Asturie binnen. Veel bloesem en hier en daar al vruchten. Daarna langs een school waar alle kinderen ik denk 3 tot 4 jaar oud, in de wei achter schapen aan waren hollen. Daarna liepen we door weer een schilderachtig langgerekt dal voordat we Pernus bereikten. Morgen een klim van 436 mtr. We gaan het zien.

2019 Dag 18 23 mei 24 km. Totaal 394 km.

Vandaag zou een wat rare dag worden. Eigenlijk alleen maar twee zuidkoreanen gesproken voor de rest vrijwel samen gelopen. Vanochtend wat later weg. Het weer was prima maar in de middag werd regen verwacht. Het profiel van deze etappe was redelijk vlak maar dan vlak op zijn Spaans. Geen lange klimmen maar wel veel, kort en fel. Misschien dat we daardoor wel allebei wat zware benen hadden vandaag. We liepen eerst over vooral rustige landweggetjes en bospaden. De paar dorpjes die we doorkruisten lagen nog in diepe rust. Pas om elf uur was er in Nueva gelegenheid om even wat te drinken. Maar om te zitten was het wel wat fris dus weer snel in de benen. We waren van plan om een dorp verder wat te eten maar dat liep anders! Waar de route door bebouwing liep, en dat was niet vaak, was alles (nog) gesloten. Ook plek op een bankje om zelf even te gaan zitten was er niet. Vooral grindpad en door rotsachtig landschap met eigenlijk alleen maar koeien. Zodoende liepen we in een ruk door naar Ribadesella waar we om ongeveer 13.45 aankwamen. Na even een bak koffie gekeken om een rust te nemen en dan verder te gaan, maar de eerste 10 kilometer stond er niet veel in het boek waar je kon slapen, en eigenlijk vonden we het ook wel mooi zo. Dus hebben we hier wat gezocht en blijven we hier. Morgen wordt ook weer een verlaten route denken we. We gaan het weer zien!!

2019 Dag 17 22 mei 24 km. Totaal 370 km.

Gisterenavond eens Mexicaans gegeten. Is weer eens wat anders, en de prijzen voor eten en drinken zijn hier belachelijk laag. Daar hoef je het niet voor te laten. Om 7.30 ontbeten met een groep Fransen doe ook bij ons sliepen. Kan ik mijn Frans weer wat ophalen. Om 8.15 op weg. Gelijk weer op het kustweg. Andre moet zaterdag een bus on Gijon halen en moest vandaag minstens 38 km. Lopen. Hij is al om 07.00 uur vertrokken. Inmiddels weet ik dat hij vandaag 40 (!!) Km heeft gelopen. Wij doen wat kalmer aan, of normaler, en lopen eerst naar Llanes om daar maar eens te kijken wat we verder gaan doen. Zoals gebruikelijk zijn er weer diverse adembenemende vergezichten. Heel mooi was het pad vlak onder een golfbaan (BORD:Pas op! Gevaar om geraakt te worden door rondvliegende golfballen) Maar dit grindpad leidde ons uiteindelijk Llanes binnen. Daar een bakkie gedaan en een portie patatas bravas gegeten maar nu met mayo?. Ondertussen was de temperatuur aardig opgelopen naar een 20/21 graden. Maar met een windje uit zee is dat goed te doen. In Celerio aangekomen op een pleintje gaan zitten voor een kerkje uit 1660 (!!) en daar pkan gemaakt. We zijn nu doorgelopen tot Barru(o) en blijven hier slapen. Bijzonder is wel dat hier allerhande hotels staan die gesloten zijn. Ik begreep dat ze in de maanden juni,juli, en augustus volgeboekt zijn met Spanjaarden uit het binnenland doe hier dan verkoeling zoeken en vacantie houden. Het zal wel. We willen morgen naar Ribadesella. We gaan het zien.

2019 Dag 16 20 mei 28km. Totaal 346 km.

Om 7.30 ontbijt met Andre die vandaag met ons meeloopt. Om 8.15 na koffie enige "tostada's" gingen we op weg. Het was 8.15 en een mooie dag. Al snel de eerste heuveltop bereikt kregen we een prachtig uitzicht op de Pico's met de besneeuwde hellingen. Die dag kregen we dat plaatje nog een paar keer. Het was wel een paar keer klimmen maar meestal niet steil en op goed begaanbare paden. Het landschap blijft verbazen. Wat koeien, wat huizen, dan weer zee, dan weer een baai, het is echt een voortdurend plaatje. Om half elf een bakkie gedaan in een barretje. Naast ons zat een jongen die de hele route liep met een kunstbeen. Zijn eigen been was van de heup af geamputeerd. Het leek een beetje op een robotten, en hiJ trok er wat mee maar kon er alles mee doen. Hij had geen telefoon of boekje. Hij volgde gewoon de gele pijlen en als hij eten of slapen wilde keek hij wel waar hij 2as. RESPECT! !!!?. S'middags een broogje gegeten. Hilda en ik wilden nog een portie "patatas bravas" dat zijn gebakken aardappelen. Maar in plaats van tomatensaus hadden ze er tabasco over gegoten. Dat was zo pittig dat we de helft hebben moeten laten staan. Wel jammer maar dat is dan niet anders. Daarna verder gegaan op een (om)weg langs de rand van de kliffen. Was af toe wel wat spannend, maar erg mooi. Onderweg kwamen we eindelijk een stier tegen die ook een beetje op een ervaren stier leek. Om ongeveer 15.30 liepen we Pendueles binnen waar we bij het derde adres een kamer konden krijgen waar we de badkamer moesten delen. Morgen eerst naar Llanes en dan weer verder. We gaan het zien.

2019 Dag 15 20 mei 22 km. Totaal 318km.

Geslapen in Cobreces. Gisterenavond naar een soort kegelspel gekeken wat in deze streekheel populair is. Vanochtend 8.15 op pad. Mooi helder weer. Al snel moesten we maar beneden en kwamen uit op een prachtig strandje. Daarna omhoog. Op dertig hadden we een prachtig helder uitzicht op de omgeving en op Pico's waarvan we de besneeuwde hellingen nu duidelijk konden zien. De weg was vandaag goed begaanbaar maar wel heuvelachtig en steeds vlak langs de kust. Diverse keren moesten we om een baai lopen die wel enkele kilometers landinwaarts doorliep. Dan rook je het zoute water nog. On half elf waren we al in Comillas. Een bakje gedaan en weer verder. Eerst nog Door de oude maar verrassende citadel van Comillas en daarna verder. De weg werd steeds heuvelachtiger met korte klimmetjes maar wel langs een weg dus goed begaanbaar. De route in het boekje bleek ( weer) niet te kloppen met de praktijk. Met goed opletten en de inzet van de plaatselijke politie bleven we op het goede spoor en liepen om 14.15 al San Vincente de Barquera binnen. We wilden eigenlijk nog wat verder maar de eerste 8 km (of meer) was er niets meer. Daar hadden we geen zin meer in. Snel een pension gezocht en hebben we vanmiddag de plaatselijke kathedraal bezocht die nog uit 1600/1700 stamt. Terug in het pension troffen we Andre aan, de Duitser uit Berlijn die na Lorado een andere kant uitging. Morgen gaan we samen verder. Waarheen?? We gaan het zien.

2019 Dag 14 19 mei 24 km. Totaal 296 km.

Het is zondag., dus wat langzamer opgestaan. Om 8.45 op weg Spetterde een beetje. Al snel op een grindpad en gelijk begon het te hozen. Tot Santillana de la mar bleef dat zo. Dat is overigens een alleraardigst stadje. Nog helemaal opgetrokken in de stijl van de 17/18e eeuw. Was ook bomvol met toeristen. Onderweg foto'gemaakt van de aanwijzingen doe we onderweg zien. Al voor Santillana del mar konden we de besneeuwde toppen van de Pico's de Europa zien liggen. Wel mooi maar gelukkig moeten we niet die kant op. Onderwijl kregen we ineens van een tegemoet komende auto een sinaasappel toegeworpen. Die smaakte goed. We liepen daarna een pittoresk dalletje in wat zo uit Paul de boskabouter kon zijn weggelopen. Het was wat dieper dan normaal en had daarom een eigen microklimaat, in die zin dat het er een paar graden warmer was dan aan de andere kant van de heuvel. Daarom groeiden er ook veel citroenbomen. Het was ondertussen gestopt met regenen en de zon liet zich zelfs een aantal malen goed zien. Onderweg nog even staan kijken bij een lamaboerderij. Die verwacht je hier niet. We liepen nog een grote groep toeristen achterop waarvan je kon zien dat ze met een groepsreis een weekje camino deden. Een gids erbij, alles al besproken en een rugzakje voor de dag. De commercie slaat ook hier toe. Waar We morgen gaan eindigen weten we nog niet We gaan het weer zien.

2019 Dag 13 18 mei 26 km. Totaal 272 km.

Met lood in onze schoenen vertrokken we om 8.15 uit Santander. Lood, omdat er voor de hele dag veel regen was voorspeld en een gevoelstemperatuur van niet meer dan 12/14 graden. Leek het eerst mee te vallen, al snel begon het harder te regenen. In Santander kwamen we nog een grote gele bus van de Spaanse post tegen, dus de post kon ook aan het werk. De eerste 5 km gingen over een vrijwel rechte grote straat doe ons uit Santander leidde. Ondanks het slechte en koude weer liep het wel lekker. Vooral veel op kleine weggetjes en niet onverhard. Ergens bij Mogro moesten we over een spoorbrug van ongeveer 100 meter lopen. Dat moest wel snel want als er een trein kwam had je ongeveer 1.50 meter ruimte! Gelukkig vlak daarna het eerste barretje dat open was( het was inmiddels wel 11.30 uur) waar We konden drinken en eten. Daar maar eens gekeken wat er nog voor ons lag en wat we nog wilden. Gelijk echter verkeerd gelopen Gelukkig geen grote schade opgelopen. Onderweg stonden we ineens voor een open baai waar in de verte de zee was te zien ( zie video). Het weer klaarde wat op en tot Cudon waar We gingen slapen kwamen we om 15.15, niet helemaal droog, en koud aan. Na een warme douche ziet de wereld er dan al weer heel anders uit. We kwamen er ook achter dat mijn schoenen niet waterproof meer zijn. Maar ja de rugzak leegmaken, kleren te drogen hangen en verder klaar maken voor morgen. Waarschijnlijk wordt dat Cobreces. We gaan het zien.

2019 Dag 12 17 mei 14 km. Totaal 246 km.

Vanochtend wat later opgestart

Het zou een kleine afstand worden. Het regende en woei echter wel hard. Toen we om 8.45 weggingen was de regen een stuk minder maar de wind niet. Wel het regenpak aan natuurlijk. Op weg naar Galiano haalden we wat andere pelgrims in die waarschijnlijk ook al een voorschot Namen op een korte route. Na enige tijd was het landschap open. Veel akkerbouw en veeteelt hier. Vooral bedrijfjes met (zwartbonte) koeien. Duidelijk is te zien dat Spanje nog geen PVDD heeft. De onderkomen zijn meestal klein, oud en donker,met een klein vaal rotsachtig uitloopje. Koeien in de wei zijn al helemail uit Den boze. Vanaf Glizano een heel stuk tegenwind en langzaam stijgend. Een " walk in the park" is het dan net niet. Na een paar keer (kort ) te zijn misgelopen en on de inmiddels stromende regen, bereikten we de plaats in Somo waar een bootje ons overbracht naar Santander. We besloten om om Santander te blijven. Morgen weer verder. We gaan het zien!