Wat een dag werd dit. De hele dag bewolkt met af en toe een spettertje regen. We waren na een karig ontbijt in de hut al vroeg op weg. We wisten dat dit een lange dag zou worden. Al snel ging het tegen een aantal forse kuitenbijters van heuvels op. Het uitzicht is dan wel prachtig maar na de vierde wordt je dat wel zat. Gelukkig hield dat na een kilometer of 8 op. Daarna heel veel Door boomgaarden gelopen. Het was net of We weer in de betuwe waren. In Ransberg koffie gedronken in een dansschool. Prima geregeld maar op een gegeven moment kwamen ze met rollators naar binnen. Dat was voor ons het moment om op te stappen. Een mevrouw vertelde dat er jaren geleden wel 5 taveernes bij elkaar zaten in het dorp. Nu alleen nog het danslokaal. Daarna verder naar zoutleeuw. Het zou een mooi oud stadje moeten zijn maar het had in onze ogen wel veel van de grandeur verloren. De kerk mochten we omdat we pelgrims waren voor niets bezichtigen. Dat dan weer wel! Daarna over een Tot monument verklaarde kasseienweg naar onze slaapplaats. Wie die kasseien bedacht heeft mogen ze wat mij betreft Og wel eens goed naar zijn redenen vragen. Het is echt een drama om daar op te moeten lopen zeker als je voeten al wat gevoelig zijn. Het adres was echter snel gevonden. We hebben inmiddels gegeten, de slaapplaats in jodoigne is ook al geregeld en we eten bij onze gastvrouw thuis. Dat is ook wel weer lekker. Een laatste zelf bedachte "liefde is": bij het geluid van zoevende molenwieken, een harde wind, met je rug tegen het koude staal van een windmolen en in de luwte van twee rugzakken, je aan elkaar warmen.