Vandaag besloten een rustige etappe te doen. We waren eigenlijk wat te hard van stapel gegaan. Dus vanochtend zelf het ontbijt geregeld. We liepen gelijk alweer Door de wijngaarden richting Santé Foy. Al snel door het hoge natte gras, wat inhoud dat je in een mum van tijd tot halverwege je dijen kletsnat bent. Maar ja er is geen keuze, dus doorgaan! We werden langs een paar ruïnes geleid van welke ik er een op de video heb gezet. Ik probeer deze te verzenden maar of het lukt? We sliepen hoog in de heuvels en gingen dus omlaag naar Santé Foy. Eerst moesten we nog dalen over een paadje wat als zeer smal, glad en gevaarlijk stond omschreven. Dat was ook zo. Voetje voor voetje en met de stokken naar beneden. Daar stonden we vrijwel gelijk aan de oever van de Dordogne. Ik dacht altijd dat dat een streek in Frankrijk was maar het is dus ook een rivier en nog een grote ook. Op een camperplaats die wij overstaken kregen we nog thee aangeboden van een dame die ook een deel van de Camino Frances had gelopen. Maar we wilden naar de stad dus hebben we dat vriendelijk afgeslagen. In de stad een bakkie gedaan en toen rustig de weg vervolgt. Wederom door de wijngaarden gepaard met de pruttige paden en pieken en dalen. Verder lieten we de kilometers rustig onder onze voeten door kabbelen en kwamen we om half vier op onze bestemming aan. Daar de rugzakken nog eens kritisch doorgenomen en kan er toch ongeveer een kilo naar huis. Dus die gaat op de post. Verder was het vandaag bewolkt maar droog. De vooruitzichten voor de rest van de week zijn elke dag een beetje warmer. We gaan het zien!