Gisterenavond met 4 Fransen gegeten die zelfs nog gevoel voor humor hadden. Of de wijn daar ook een rol bij speelde weet ik niet maar het eten was lekker en de mensen leuk. Ook bleek dat bij onze gastheer ook regelmatig een Hollander verblijft die er komt om de lelies te bekijken. De naam bleef een beetje onduidelijk. Maar toch. De wereld is toch klein. BIJ het ontbijt afscheid genomen van onze Franse vrienden. Al snel weer op de vertrouwde spoorbaan. Eerst weer door de bossen maar later werd het landschap toch wat afwisselender. Grote stukken gecultiveerd land wisselden jonge aanplant en oude bossen af. Als je door de naaldbomen liep rook je de geur van dennenappels constant. Zo liepen we na 13 kilometer Roquefort binnen. Al snel een terrasje opgezocht en wat te drinken etc. Inmiddels was de zon ook lekker gaan schijnen en hadden we de zonnebrand en de zonnehoeden maar opgezocht. De kerk van Roquefort ingegaan die er aan de buitenkant niet uitziet maar van binnen verrassend is gekleurd. In de felle zon verder gegaan. Dat bleef ook wel zo een tijdje. Later weer de bossen in. De weg was hier wat zanderig. Het was verder opvallend hoe de grondstructuur overeen komt met de grond rond Breezand. Toen we in het bos na 8 km lopen eindelijk een aantal boomstronken zagen waar We op konden zitten werden we verwelkomd door een schapen of hertenkop, dat kon ik er niet uithalen maar lang hebben we er niet gezeten. In Bostens nog even gezeten in een hokje naast een kerkje waar speciaal voor pelgrims een mogelijkheid was gemaakt ook wat te drinken of te rusten. Daarna verder op de weg want er dreigde onweer en kwamen we om 5 uur aan op ons gastadres waar We hartelijk werden ontvangen en de Heineken alweer koud stond. Morgen zien we wel weer verder.