2018 dag 12 20 km totaal 273 km.
Gisterenavond wat langer wakker omdat het militaire vliegveld nachtoefeningen hield. Wat een lawaai geven die straaljagers. S' nachts hadden we ook bezoek van muizen. Dus die heb je niet alleen in Holland. Je kunt zien aan het gebouw etc. dat het vroeger door een rijke familie is bewoond maar het raakt steeds meer in verval. Ik heb een foto bijgevoegd die ik in de avond heb gemaakt van een terras bij het zwembad omringd met palmen. Maar afijn, in de ochtend weer op pad nadat onze gastvrouw zo vriendelijk was om ons aan het begin van de route af te zetten. Dat scheelde weer 1500 meter. Vandaag geen geweldig lange route want we hebben wat zitten puzzelen hoe we uitkomen. Als we hadden gedaan wat in het boekje stond hadden we vandaag bijna 30 kilometer moeten lopen, wetende dat het meer dan 25 graden zou worden en de dagen van de vlakke etappes over zijn. Al snel werd het warmer. Het liep echter prima, mede doordat ik een gouden gedachte van enige dagen geleden ook had uitgevoerd, namelijk mijn oude zolen in de loopschoen en dat scheelde wel. Om twaalf uur kwamen we na een stijle klim aan in Saint-Seger. Eerst wat boodschappen gedaan. Voor diegenen die dit lezen en trombone spelen is wel van belang dat er in het postkantoor een bordje hing met de volgende tekst:TROMBONES SONT INTERDITE . Hetgeen betekent dat daar trombones verboden zijn. Ik overweeg nu te gaan verhuizen naar Frankrijk. Omdat we ruim de tijd hadden rustig wat koffie gedronken. Het werd allengs warmer maar de in Nederland aangeschafte zonnehoeden wierpen hun vruchten af. Wel goed smeren. We kwamen nu wat meer in akkerbouw gebied. Onderweg hadden we al een aantal van de grote pivo's zien staan maar nu zagen we er ook een paar in bedrijf. Dat was best gaaf om te zien. Zo kwamen we al op tijd aan in Audignon. Nog even in de scadum gezeten bij het kerkhof en de kerk en na een klim van een kilometer kwamen we aan bij het gastadres van vandaag. Inmiddels al gedouchd en is de bewolking toegenomen. Vanavond waarschijnlijk wel wat onweer. Morgen weer verder. We gaan het weer zien.
2018 dag 11 23 km Totaal 253 km
Gisterenavond zouden we gaan eten op het terras bij de woning. We zaten net toen het zachtjes begon te regenen. Na 5 minuten grote regendruppels en zelfs hagel, grote klappen en flitsen. Dus naar binnen. Daar wel weer schandalig lekker gegeten. Al met al lagen we om 9.45 te slapen. In een ruk door tot 6.45. Ontbijt gehad voor de eerste keer met een gebakken ei. Dat was wel een belevenis. Om 8.45 op de weg. Wel wat fris maar het oogde goed. Eerst Door de bossen en langs allerlei huisjes al dan niet in aanbouw en al snel Bougue gepasseerd. Vlak daarna weer op onze bekende spoorweg die nu echter geasfalteerd was. Al snel bereikten we de voorsteden van Mont de Marsan. Hier liepen we zowat 4 km door voor we in het centrum aankwamen. Daar wat gedronken en wat gegeten. Later wat bekeken. Het was inmiddels wel aardig warm geworden. Maar ja dat is het lot van de Pelgrim. Vanuit Mont de Marsan eerst een stuk langs een snelweg gelopen en in een supermarkt een pakje zalm gekocht. In de schaduw met wat water kan dat heel lekker zijn. Wij liepen nog een pelgrim achterop, een oude dame met spierproblemen in haar kuit, die bleef in Mont-Marsan slapen en ging daar op zoek naar een dokter. Na verloop van tijd kwamen we in Benquet aan. Eerst maar een ijsje gekocht. Net als we binnen staan begint het te regenen, dus pakken aan en verder. Het ging gelukkig al snel minder regenen maar de boel was wel nat. Uiterst vriendelijk ontvangen. Inmiddels weer eend gegeten. Morgen weer verder. We gaan het zien!
2018 dag 10 26 km Totaal 230 km
Gisterenavond met 4 Fransen gegeten die zelfs nog gevoel voor humor hadden. Of de wijn daar ook een rol bij speelde weet ik niet maar het eten was lekker en de mensen leuk. Ook bleek dat bij onze gastheer ook regelmatig een Hollander verblijft die er komt om de lelies te bekijken. De naam bleef een beetje onduidelijk. Maar toch. De wereld is toch klein. BIJ het ontbijt afscheid genomen van onze Franse vrienden. Al snel weer op de vertrouwde spoorbaan. Eerst weer door de bossen maar later werd het landschap toch wat afwisselender. Grote stukken gecultiveerd land wisselden jonge aanplant en oude bossen af. Als je door de naaldbomen liep rook je de geur van dennenappels constant. Zo liepen we na 13 kilometer Roquefort binnen. Al snel een terrasje opgezocht en wat te drinken etc. Inmiddels was de zon ook lekker gaan schijnen en hadden we de zonnebrand en de zonnehoeden maar opgezocht. De kerk van Roquefort ingegaan die er aan de buitenkant niet uitziet maar van binnen verrassend is gekleurd. In de felle zon verder gegaan. Dat bleef ook wel zo een tijdje. Later weer de bossen in. De weg was hier wat zanderig. Het was verder opvallend hoe de grondstructuur overeen komt met de grond rond Breezand. Toen we in het bos na 8 km lopen eindelijk een aantal boomstronken zagen waar We op konden zitten werden we verwelkomd door een schapen of hertenkop, dat kon ik er niet uithalen maar lang hebben we er niet gezeten. In Bostens nog even gezeten in een hokje naast een kerkje waar speciaal voor pelgrims een mogelijkheid was gemaakt ook wat te drinken of te rusten. Daarna verder op de weg want er dreigde onweer en kwamen we om 5 uur aan op ons gastadres waar We hartelijk werden ontvangen en de Heineken alweer koud stond. Morgen zien we wel weer verder.
2018 dag 9 22 km Totaal 204 km
Gisterenmiddag en avond een beetje Door het dorpje gerommeld. Twee Duitse pelgrims ontmoet en daar leuk mee zitten praten. Deze waren op weg naar Lourdes. Tot ons beider verrassing was er een jeu de boules feest met op enig moment een kapel die een optreden gaf. S' Ochtends om half negen liepen we weer op de weg. Zoals ik aangaf is de route saai. Hij loopt wel lekker dus het schiet lekker op. Na een kilometer of 10 wilden we ergens gaan rusten en kwamen we de Duitse pelgrims weer tegen. We zijn toen samen opgelopen tot we Les Landes binnen liepen en zij weer hun route vervolgden. In Les Landes een totaal anders landschap. Grote stukken land met grote pivo's in het land. Ook de grondstructuur is heel zanderig en lijkt veel op de zandgronden van Breezand. Nog net geen lelies gezien maar dat komt nog misschien. Om 2 uur liepen we al het dorpje in want de route is vlak dus we schieten lekker op. Een tijdje zitten wachten bij een kerkje in het dorp en toen naar de slaapplaats gegaan. Eerst even de slaappaats voor morgen geregeld met Hulp van onze gastheer. In ons boekje staat dus vrijwel iets meer. Maar dat is ook weer gelukt. We gaan het weer zien.
2018 dag 8 12 km. Totaal 182 km.
Gisterenavond vegatarisch gegeten. Waren we niet gewend maar was heel smaakvol. De mensen probeerden het ons echt naar de zin te maken. En hoewel het een groot huis was, waren ze niet materialistisch ingesteld. Ze hadden geen televisie en zelden een radio aan. Om 10 uur gaan slapen en doorgeslapen tot 07.00 uur. Om 9.15 uur nadat we waren weggebracht door onze gastheer begonoen we te lopen. De keuzes voor stops zijn de volgende dagen zeer beperkt dus vandaag een soort rustdag en dan eerst door het wat desolate Les Landes. Vandaag eigenlijk weer gelijk op de oude spoorbaan. Dus er is weinig te vertellen. Om 11 uur een stukje brood en paté gegeten in een boerenschuur en on 12.15 uur waren we in Captieux. Vanmiddag een beetje wassen, zonnetje en biertje. Morgen gaan we er weer tegenaan. We zullen zien!
Dag 7 26 km Totaal 170 km
Gisterenavond eend gegeten. Was zowat net zo lekker als kip. Slecht geslapen. We waren allebei om drie uur wakker . Het was echt aardedonker. Er kon ook geen klein lichtje aan. Niet leuk! Omdat we geen ontbijt kregen stonden we om acht uur bij de bakker voor een broodje en koffie wat we op straat opaten. We gingen weer opweg en gelijk was het al sterk dalen. Al snel kwamen we langs een polombier welke gebruik wordt voor de jacht op de duiven. Het was vanochtend gijk al warm en dat zou de rest van de dag zo blijven. De route tot Bazas was net een golfplaat, en wij liepen vandaag van de ene naar de andere golf. In Brouqueyran een filmpje gemaakt van de omgeving, waarna we af daalden naar een meertje. Op de weg omhoog kwamen we opeens grijze koeien tegen. Ik heb die nog niet eerder gezien. Ik heb er een foto van genomen. In Bazas de kathedraal bekeken en aan de achtergeblevenen in Nederland gedacht. Na Bazas ging de route over een oude spoorbaan. Dat loopt wel makkelijk maar het is wel saai. Behalve toen we werden aangevallen door een luid balkende naar ons toerennende ezel. Gelukkig stond hij achter een draad. Bij de bibliotheek in Berbos-Beaulac werden we opgehaald Door onze gastvrouw. We slapen vanavond in een huis bij een riviertje midden in het bos. Morgen een rustige dag naar Captieux. We gaan het weer zien.
2018 dag 6 26 km. Totaal 144 km.
Gisterenavond lekker gegeten. We hadden o.a wilde duif. Lekker geslapen en om half negen aan de wandel. Het was wel wat mistig maar de vooruitzichten waren goed. Al snel weer een prutpaadje in en vrijwel geen aanwijzingen voor de route. Maar toch binnen een uur bereikten we La Reole. In de stad was geen enkele aanwijzing voor de route of ze waren duidelijk weggehaald. Rare mensen die Fransen! Maar wel een bakker! De kerk van La Reole was een hele oude. Wat donker maar met een mooi orgel. De naast gelegen abdij was verbouwd tot gemeentehuis. Nadat we de trappen m aar de rivier waren afgedaald liepen we tegen oud circus aan en de kamelen liepen buiten! Toch even raar. De rivier overgestoken. Wat een water stroomde daar. Aan de andere kant van de rivier een totaal ander landschap. Geen wijngaarden meer maar kleinschalige akkerbouw en wat veeteelt. Het terrein bleef lekker vlak en we schoten goed op. Onderweg bij een sluisje een bootje zien schutten. Is niets bijzonders maar je verwacht het niet. Onderweg nog een foto gemaakt van een kerk uit de 12/13e eeuw .Kerken waren toen meer als forten gebouwd. De zon was inmiddels gaan schijnen en het werd alweer warmer. De trui kon uit. Al snel zaten we al te mopperen als het maar niet warmer zou worden. Ja zo gaat dat langs de weg! Zowat een uur langs een klein riviertje gelopen tot we weer een pruttige paadje omhoog moesten. Al met al ging het allemaal redelijk snel vandaag. We slapen in een echt kasteel van Hendrik de IV. Ik heb een filmje gemaakt van ons interieur. Ook al de kamers voor de komende 3 nachten geregeld want met Pinksteren is er hier groot feest, zoals de kasteelheer ons waarschuwde. We zitten nu in een bar en gaan straks eten maar het restaurant is pas om 20.00 uur open. We gaan het zien!
2018 dag 5 22 km. Totaal 118 km.
Eerst even over gisterenavond. Bij de mensen thuis aan tafel gegeten. Bijzonder aardige mensen. Het vinden van een slaappaats voor de avond erna dus, ging niet zonder slag of stoot. Mensen waren niet thuis, of alleen in het weekend open. Een adres was al twee jaar dicht maar stond nog steeds in het boek. En ga zo maar door. De mensen ook bellen maar het zelfde verhaal. Uiteindelijk een adres gevonden maar dan zouden we die dag 33 km moeten lopen en dat werd het niet. Ook blijven slapen op hetzelfde adres en dat de man ons haalde en bracht kon niet. Uiteindelijk stelde hij voor ons naar Pellegrue te brengen. Dat scheelde een 10 kilometer lopen. Van dat aanbod gebruik gemaakt. We hadden ook onze rugzakken nog eens kritisch doorgenomen en konden toch nog een kilo kwijt. Lijkt niet veel maar als je dat de hele dag mee moet sjouwen gaat het wel tellen. Dus na het ontbijt in de auto naar Pellegrue. Eerst naar het postkantoor en toen gaan lopen. Het weer was lekker en zou in de loop van de dag zonniger worden. Dat klopte ook. Hilda is zelfs al een beetje verbrand. Goed dat we de aftershave sun niet naar huis gestuurd hebben. De hele dag liepen we tussen de wijngaarden door. Later ook wat vee. In St Ferme naar de bakker maar die was wegens rijkdom inmiddels gesloten. Dus even geen brood etc. Met de middag een rust gehouden op een kerkhof. Daar stonden wat houten banken tegen een muur waar we zelfs nog even konden slapen. Niet te lang natuurlijk voor je het weet houden ze je daar en dat kan altijd nog. Verder maar weer over redelijke wegen. In de ochtend waren de paden nog behoorlijk pruttig en glad, maar nu ging het goed. Voorbij la Clouture waren de aanduidingen wat verwarrend. Een weggetje opgelopen wat wij dachten dat goed was. Even verder zaten er twee mensen op een terras bij hun huis en de groetten ons. Ik vroeg of dit de goede weg was en hij kwam naar het hek deed dat open en bood ons koffie aan. Hij deed er ook nog eens een stuk pizza bij. Heel leuk even met hen zitten praten en toen weer verder. De aanduidingen bleven wat wazig maar om half vijf waren we waar we wezen moeten. In middels heeft onze gastvrouw ook de slaapplaats voor morgen geregeld. We gaan het weer zien!