2018 dag 20 23 km. Totaal 431 km.

Gisterenavond wat gegeten en gedronken in dit leuke stadje en onder het eten met twee engelsen gepraat. Die waren ook aan het lopen maar lieten hun spullen door een taxi wegbrengen. Omdat de afstand vandaag niet lang was kon het in de ochtend ook wat rustiger. Om 8.45 op de weg. Gelijk weer zo'n afdaling waarbij je tenen voorin je schoenen gedrukt worden, maar ja dan ben je gelijk weer wakker. Nog even een broodje voor onderweg gekocht en verder. Wel een leuke route langs de rivier de Nive. Wel af en toe pittig klimmen maar goed begaanbaar. Onderweg was plotseling de weg versperd. Er werd een nieuwe asfaltlaag aangelegd. Ze zouden ons toch niet terugsturen? Dan hadden we een groot probleem. Maar gelukkig we m9chten door over het nog nieuwe en zachte asfalt. Opeens dook er door een bocht bij de Pas de Roland een restaurant op. Het was inmiddels 11.00 uur dus dan lusten je wel wat. Lekker koffie gehad en weer verder. We moesten gelijk een weggetje op dat sterk steeg. Dat ging maar door. Het weggetje eindigde en toen verder als rotspad en zo mogelijk nog harder stijgen. De gedachten van boetedoening kwamen ook hier weer veelvuldig bij mij naar boven. Het werd steeds rotsachtiger, smaller en gladder. Na ongeveer 45 minuten een kruizen en geen aanduidingen. Dan maar op logica verder. Day bleek goed want eindelijk bereikten we de top. 350 meter hoog de Col ?????? Ik heb daar een filmpje gemaakt maar filmpjes krijg ik maar moeilijk door hey Internet. De doorgaan en afdalen stond in het boekje. In het begin even steil en met losse rotsachtige ondergrond als omhoog. Na enige tijd begonnen het ook nog eens te regenen, Dus het feest was weer compleet. Beneden aangekomen vonden we geen e keel aanduiding. Na nog enige kilometers te zijn doorgelopen, de weg vragen en het kaartje nog maar eens bekijken bleek dat we bovenaan de col een verkeerde afslag naar beneden hadden genomen. Heeft ons 5 kilometer gekost. Om een uur of 4 kwamen we Esplette binnen. Een heel leuk stadje. EEn echte aanrader. Wel erg toeristisch ingesteld maar heel Bask ich met de witte huizen met rode daken en luiken. Morgen weer verder!

2018 dag 19 23 km totaal 408 km.

Vanochtend waren we om 7.45 beneden voor het ontbijt maar in het hotel was nog niemand. Het blijft een rare gewaarwording. Maar goed, ook dat loste zich op en om 8.45 liepen we op straat. Het dreigde wel wat dus voor de zekerheid de regenbroek maar aan en de jas bij de hand. Al snel uit het stadje vandaan. Het was nog even afwachten of we vandaag langs begaanbare wegen zouden geleid worden, maar dat ging allemaal goed. Wel af en toe een paar beste klimpartijen maar op een goede ondergrond is dat geen probleem (meer). We kunnen wel merken dat het lichaam zolangzamerhand gewend wordt aan de inspanning. Uitgeput ergens aankomen is er niet meer bij hoewel daar de temperatuur ook een rol bijspeeld. Maar dat we meer kracht hebben opgebouwd is wel zeker. Ongeveer na een kilometer of 12 kwamen we langs een restaurant. Daar maar even een koppie gedaan. Daarna werd de weg al maar smaller in de zin dat de bergwanden steeds dichterbij kwamen. Later gingen we steeds meer omhoog tot we een col van 390 meter hadden ?????? Wat doe je eigenlijk met een col? Ik houd het op nemen. Dus we hadden de col genomen. Ondertussen was de zon gaan schijnen en was ook de regenbroek allang uit. De aanwijzingen van deze route zijn heel summier. Het is langs de weg goed opletten of we iets missen. Dat is vandaag gelukkig goed gegaan. Nadat we nog een koppel gieren konden spotten, wat zijn die vogels groot, liepen we om 15.30 Bidarray binnen. We waren er nog geen half uur of het begon weer hard te regenen. Maar deze keer hielden wij het droog. Morgen gaan we het weer zien.

2018 dag 18 0 km totaal 385 km.

Vandaag een rustdag. Dus het materiaal onderhouden, wat spullen naar huis sturen die niet meer nodig zijn, wat van het stadje bekijken. Gewoon kalm aan. We kwamen nog twee Duitse vrouwen tegen die op zoek waren naar een beschrijving van de route naar Irun. Dus via veel vijfen en zessen digitaal de beschrijvingen uitgewisseld. Maar ze waren er blij mee. Goede daad weer gedaan! We slapen in een hotel deze keer. Eerst konden we hier maar een nacht slapen maar toen we hier aankwamen en ik het nog een keer vroeg bleek dat we toch een nachtje extra konden slapen maar dat er die dag niemand van de staf aanwezig zou zijn. Dus vandaag zijn we in een oud hotel met 50 kamers, binnentuin en zwembad helemaal alleen!! Vanmiddag ineens geen licht meer. De stroom was eraf gehaald door wat techneuten die niet wisten dat wij er nog waren. Op ons rondje door het stadje troffen we ineens een sticker aan die aangaf dat dit de fietsroute Haarlem - Santiago was. Toch wel vreemd hier ineens Haarlem op een stikker aan te treffen. Morgenochtend opweg naar Irun waar we zaterdag of zondag hopen aan te komen. We gaan het weer zien!

2018 dag 17 22 km totaal 385 km.

Vandaag om 07.00 uur ontbijt. Zo gaat het in de grote gites. Hoe leuk het ook kan zijn, je merkt dat de commercie zijn intrede doet en de verzorging die we kennen langs de route een ander karakter krijgt. Ben benieuwt of dat zo blijft. Om 8.15 liepen we weer. Eerst gingen we weer de gebruikelijke prutpaadjes af, maar al snel werd de route beter begaanbaar en dat zou ook zo blijven. De stijl van bouwen is ondertussen wel veranderd. Het wat Romaanse/Mediterrane karakter is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor witte huizen met roodbruine pannen en dito luiken en deuren. Het schijnt Baskisch te zijn. Vanochtend weer op pad gegaan met de regenpakken aan. Het was wat druilerig en zo zou het ook blijven. De ene keer wat harder dan de andere keer maar het bleef eigenlijk gewoon regenen. Om twaalf uur wilde ik wel een koppie doen maar Hilda had deze keer de turbo aanstaan, dus de 22 kilometer van vandaag vrijwel ineens gelopen. Om 13.30 liepen we Saint Pied de Port binnen door de poort waar het allemaal omgaat. Vanmiddag wat informatie ingewonnen en wat rondgekeken etc. Kwamen we de Nederlander van eergisteren tegen die hier zijn schoen laat maken en troffen we de Fransman aan die op een terrasje een biertje zat de drinken met nieuwe vrienden. Zo gaat dat in pelgrimsland. Morgen eerst eens uitslapen en een dagje rustig aan. We gaan het weer zien.

2018 dag 16 24 km totaal 363 km.

Gisterenavond nog veel onweer gehad. Maar tijdens het onweer werden we door de gastheer goed verzorgd. Eindelijk weer eens kip en andere lokale lekkernijen. Aan tafel met een Fransman, Duitser en een andere Nederlander. Eigenlijk zijn het allemaal wandelaars in die zin dat ze geen speciale reden hebben om te gaan lopen. Na het ontbijt, met een gekookt ei deze keer, vroeg op pad omdat er veel regen werd verwacht. Toch maar geen regenpak aangedaan. Overal om ons heen dreigde regen maar het bleef droog en dat zou ook zo blijven. Om te lopen ideaal! Het is eigenlijk heel leuk om hier te lopen. Het landschap is afwisselend en er is veel bebouwing. Niet dat je er veel aan hebt want meestal zitten de Fransen binnen of zijn weg. Zoals gebruikelijk, ontbraken ook de paadjes met rotsen, prut en water vandaag niet dus de schoenen zaten tot de enkels weer onder de prut. Voorbij Saint Palais ligt de stèle van Gibraltar. Daar komen drie routes, die van Arles, Tour en Vezelay tezamen wat onmiddellijk te merken was omdat het aantal pelgrims sterk toenam. Voor we zover waren eerst een heuvel op van 250 meter over ongeveer 2500 meter. Vervolgens een afdaling naar 150 meter en daarna op een recht en stijl pad 150 meter omhoog in 750 meter. Het pelgrimsgevoel in de zin van boetedoening kwam vooral tijdens de laatste klim prominent naar boven. Maar eenmaal bovenop de top een geweldig uitzicht en gevoel. De afdeling ging gepaard met een aantal pelgrims maar ook weer over weinig begaanbare paadjes. Nadat ik in het dorp nog een glas pure Armagnac had gedronken kwamen we om 16.00 uur in de gite aan waar we met 24 anderen overnachten.

Doordat er in de gite geen wifi was kan ik de avond er gelijk bij doen. In de gite gegeten met elkaar. Heel gezellig. De gastheer een echte Bask, begon al voor het eten te zingen. Na het eten ook nog en hij vroeg toen of niet iemand iets wilde zingen uit zijn land. Ik kon dat natuurlijk niet voorbij laten gaan en hief daarom onmiddellijk het alom bekende ' JONGENS UIT DE POLDER' aan. Vooral het refrein werd door iedereen herkent. S' avond nog even staan praten met een Amerikaan die voor de tweede maal de Camino loopt en in Holland, met zijn vrouw die Parkinson heeft wil komen fietsen en de tulpen bekijken.Daarna naar bed. We gaan het weer zien.

2018 dag 15 27 km totaal 339 km.

Gisterenavond wat gegeten in een zaak waar ze ook limoncello hadden. Een van de weinige lichtpunten van de dag. Even een misverstand weghalen. Ik schreef gisteren dat we in Saint Jean de Port het einde van het traject bereikten. Dat klopt wel maar we stoppen nog niet!!! Het plan is om nog door te lopen tot Irun en dan te beginnen aan de Camino del Norte. Waarschijnljk wordt dat dan tot San Sebastian. Maar dat laatste is nog niet zeker. Het hotel koste ons € 32 in totaal. De vloer was zo scheef dat we er een kussen in bed bij pakten omdat onze hoofden lager lagen dan onze voeten. Maar het was wel schoon en droog. In de ochtend alweer snel de weg op. Het was bewolkt en wat benauwt weer. Al snel liepen we twee andere pelgrims achterop. Een Hollander en een Duitser. Het was al snel weer stijgen en dalen. Het ging over redelijke paden maar ook wel door weilanden en soms bospaadjes die die naam amper mogen hebben. Alles ging goed tot 12 uur. We hadden net een lange afdaling  gehad en waren bezig aan een stijle beklimming  door een hol weggetje, barst er ineens een onweer los van heb ik jou daar. Grote klappen flitsen en gelijk een bak water. Voor we de regenpakken aan hadden waren we al nat. Toen naar boven en daar stonden de andere pelgrims al te schuilen onder  een bosje. Vervolgens naar een schuur gelopen waar het in elk geval droog was en ik in een kruiwagen kon zitten. Dat duurde nog wel een uur voordat de regen enigzins normaal was. Na nog een lange klim door het bos over een pad wat nu ook een klein riviertje was geworden een weg bereikt waarop het normaal liep. Zo bereikten we Sauveterre.  Daar een bakje koffie gedaan en wat inkopen voor morgen.  Toen met gemak de laatste 3 kilometer en inmiddels zitten we bij een oude man in huis die ons gaat verzorgen. Morgen zelfde vooruitzichten.  We gaan het weer zien. 

2018 dag 14 15 km totaal 312 km.

Gisterenavond uiteindelijk niet op de fiets naar het dorp maar we werden weggebracht door de gastvrouw. Het was maar 1,5 km lopen terug uit het dorp zij ze. Ze zette ons af bij een bar annex restaurant waar ze o.a Belgisch bier hadden en na al die dagen met wijn is dat geweldig. Om 19.30 gingen we het restaurant in want dat was niet eerder open. Prima gegeten. Lopende naar het huisje. Maar dat was wel even verder. Uiteindelijk bijna 45 minuten gelopen, bijna verdwaald, was het al donker toen we bij het huisje kwamen. 1,5 kilometer? Het waren er zeker 3. Vandaag hebben we een rustige dag. Maar toch om 8.30 op de weg. Eerst leek het wat zonnig te worden maar al gauw nam de bewolking toe. Om te lopen prima hoor. Het landschap is er sinds gisteren wat liever op geworden. Er is natuurlijk Nog wel leegte maar er is toch wat meer bebouwing. In de dorpjes waar We komen is verder helaas niets maar het loopt wat afwisselender. Na gerust te hebben bij een kerkhof, daar zijn altijd bankjes en er is ook water, begon het te regenen, Dus pakken weer aan en verder. We liepen over een heuvelrug waardoor je hele vergezichten had. Helaas was het weer niet helder anders had het schitterend geweest. Zo ging het richting Orthez. Landerijen afgewisseld door bosjes en kleine gehuchten. Naar Orthez nog een lange afdaling. Het is een wat vervuilde verwaarloosde stad lijkt het maar we moeten nog even sightseeing doen. Vandaag hadden we een grote verrassing. Op mijn afscheid kreeg ik van Jaap en Anneke Lub een grote knapzak namens hun hele familie met allerlei handige spulletjes als je op reis gaat. Daar zat ook een pakje bij waarop stond: Openen na 300 kilometer. Dat hebben we dus nu gedaan. Wat verwacht je dan? Zit er een foto in van hun beiden, met een groet en een wens. Dat was natuuijk hartverwarmend, zeker van Anneke, maar van Jaap had ik liever een zakje drop gehad. Desalniettemin heel leuk! Nog 3 dagen en dan zijn we in Saint Jean Pied de Port. Dat is het eindpunt van dit traject. Het wordt spannend. We gaan het zien.

2018 dag 13 24 km totaal 297 km.

Gisterenavond leuk met de gastvrouw en gastheer zitten teuten. Eerst aan de wijn op het terras en later aan de wijn tijdens het eten. Hij werkte op een agrarische school dus dat schepte een band. Na het eten nog even samen over het erf van de boerderij gewandeld. Die Fransen houden wel van bende om hun huis. Maar ja S'lands wijs, S'lands eer. We wilden vanochtend wat eerder ontbijten dus 7.45 aan het ontbijt. Waren we net klaar begon het te regenen. Dus regenpakken aan en op weg. Het bleef ongeveer een uur regenen en toen deden we de regenpakken weer uit. Het was intussen wel al een lekker temperatuurtje dus dat ging goed. Om een uur of elf liepen we Hagetmau in, en daar een bakkie gedaan en wat inkopen. Gelijk bij het uitgaan van de stad eerst nog een lief riviertje maar toen een beste klim. De zon was ook flink gaan schijnen en we liepen vandaag veel in het open veld. Wel mooie vergezichten. De weg was soms zo stijl en de temperatuur zo heet dat we dachten dat als dit een voorproefje is voor Spanje wordt het allemaal nog wat! Tussen de middag op een te smal bankje bij een kerk een broodje opgegeten en zo liepen we tegen 4 uur de gite binnen waar We vanavond gaan slapen. We krijgen vanavond geen eten en hopen een paar fietsen te kunnen lenen om naar het dorpje in de buurt te gaan als het restaurant tenminste open is. In de gite is alleen maar koffie. We gaan het weer zien!